1.4021 (2H13) to stal stosowana na wały, śruby, sprężyny i dławice. Stal odporną na korozję 1.4021 cechuje lepsza twardość i wytrzymałość od stali 1.4006. 1.4021 jest używana w stanie zahartowanym i odpuszczonym w wielu zastosowaniach konstrukcyjnych i mocujących, gdzie wymagana jest umiarkowana odporność na korozję. 1.4021 może być polerowana na wysoki połysk. Optymalną odporność na korozję uzyskuje się również wtedy, gdy powierzchnia jest dokładnie szlifowana lub polerowana Przed spawaniem konieczne jest podgrzewanie w temperaturze 300°C-400°C, a po spawaniu wyżarzanie zmiękczające. 

odporność na korozję średnia

właściwości mechaniczne bardzo dobre

kowalność dobra

spawalność dobra

skrawalność dobra

Skrawalność tego gatunku stali nierdzewnej jest bezpośrednio związana z jej twardością. Obróbka mechaniczna 1.4021 przebiega podobnie do stali węglowych o tej samej twardości. Należy zdawać sobie sprawę, że parametry obróbki będą się różnić w zależności od struktury / twardości stali.

1.4021 można wyżarzać zmiękczająco przez utrzymywanie w temperaturze w zakresie 745°C do 825°C, a następnie powolne chłodzenie na powietrzu.

Stal odporną na korozję 1.4021 można hartować utrzymując w temperaturze 950°C - 1050°C, a następnie chłodząc w powietrzu lub oleju. Temperatura odpuszczania zależy od żądanej wytrzymałości. Ze względu na wytrącanie się niepożądanych faz krystalicznych należy unikać zakresu temperatur od 400°C do 600°C. Zwykle określa się dwa warunki obróbki cieplnej, a mianowicie: QT700 (odpuszczany od 650°C do 750°C) i QT800 (odpuszczany od 600 ° C do 700 ° C). Liczba za oznaczeniem QT odnosi się do minimalnej wytrzymałości na rozciąganie.

Pręty okrągłe - od 60 do 400 mm średnicy;

patrz: http://www.oberon.pl/program_skladu.pdf